23e wandeldag Rabanal del camino naar manarin

Na een beetje remoerige nacht van de pelletkachel die maar bleef huilen toch te goed geslapen ik hoorde ze rommelen maar werd er niet wakker van en zo kwam het dat ik om 09:30 wakker schoot en om 10:00 alles pas ingepakt had en klaar voor vertek was er waren nog 2 koreaanse jongens die tijd zat hadden de dame kwam binnen en vroeg of we klaar waren dus ik de jongens aangespoort dat ze de zaal mee moesten verlaten en toen kwam er langzaam maar zeker beweging in ik naar buoten gelopen navigatie aan en gereset.
En aan gelopen het werd weer een zomerse dag .
In foncebadon aangekomen was er niks open bij een gebouwdje maar op een bankje gaan zitten en even ontbijten.
Dat heb ik in 2015 wel geleerd zorg dat je altijd brood en beleg in je dagrugzakje hebt.
Ik zag een pelgrim aankomen en voelde aan een deur ik geroepen dat alles gesloten was.
Kwam ie mijn kant opgelopen.
ik zei tegen hem achter cruz de ferro heb je een plek kun je koffie krijgen en overnachten.
Hij bedankte mij en vervolgde zijn weg .
Na mijn ontbijt alles weer ingepakt en op pad bij cruz de ferro aangekomen de steentjes berg opgelopen en de grote kruis even een hug gegeven.
5lange jaren geduurd maar vandaag was de dag eindelijk ook even belletje geluid bij het kapelletje maar ome jacobus was niet thuis.
Toen door naar manarin naar tomas daar aan gekomen zie ik eerst de 2 koreaanse jongens en laater de man die ik ontmoete in foncebadon en ze hadden van mij gehoord dat hier goed vertoeven is wel helemaal back to basic .
Maar hun hadden hun rustplaats gevonden dus ik ben ook maar gebleven.
S avonds om 20:00 met zijn allen aan de grote ronde tafel bij tomas binnen voor een volledig gedekte bovenplaat met rijst soep stokbrood ham kan wijn.
Ik even voorgedaan hoe je de bovenplaat kon bewegen en aan de maaltijd met zijn allen daarna met sasja de belgische hosteliero die daar werkt nog staan buurten en tegen 22:00 mijn slaapplek opgezocht.